Niets is werkelijk niets. Van Freuds Verneinung naar Lacans « Il n’y a pas de rapport sexuel »

Precies 100 jaar geleden schreef Freud ‘die Verneinung’, een tekst die kort en eenvoudig lijkt, maar erg listig is om consistent door te denken en heel wat gevolgen heeft gehad in het psychoanalytische veld.  Lacans ‘Il n’y a pas de rapport sexuel’ vormt daarvan een concluderend moment.

Dit jaar ga we na hoe Freud en denkers na Freud zich doorheen deze netelige kwestie hebben geploeterd. Een kwestie die de kliniek oriënteert en het onbewuste verder denkbaar maakt als uiting van een fundamentele negativiteit.

We beginnen met een doortastende analyse van Freuds tekst ‘De ontkenning’, we gaan na hoe Jean Hyppolite deze tekst becommentarieerde en hoe Lacan op zijn beurt deze commentaar van antwoord diende. Vervolgens bekijken we hoe Lacan en enkele Lacanianen (Zupancic, Zizek en Le Gaufey) de consequenties van de negativiteit binnen de psychoanalyse hebben uitgewerkt en hoe dat voor ons een klinisch kompas kan zijn.